نقش سرمایه اجتماعی در توانمندسازی زنان روستایی شهرستان مشگین‌شهر (مطالعه موردی: بخش مرکزی)

توانمندسازی فرآیندی است که طی آن زنان روستایی از نیازها و خواسته‌های خود آگاه می‌شوند و جرات دستیابی به هدف را در خود تقویت می‌کنند. بسیاری از پژوهشگران بر این عقیده هستند توانمندسازی زنان نمی‌تواند تنها محدود به عوامل اقتصادی، محیطی، زیر‌بنایی، فیزیکی و اطلاعاتی، آموزشی و ترویجی باشد بلکه عامل دیگری به نام سرمایه اجتماعی هم بر این فرآیند مؤثر است. هدف این مقاله بررسی نقش سرمایه اجتماعی بر توانمندسازی زنان روستایی شهرستان مشگین شهر می‌باشد. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و روش تحقیق آن، از نوع تحقیقات تحلیلی-تبیینی است. که در آن با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی از طریق فرمول کوکران، 196 نفر از زنان روستایی ساکن در مناطق روستایی شهرستان مشگین‌شهر انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسش‌نامه است. هم‌چنین در تحقیق حاضر جهت تعیین روایی پرسش‌نامه تهیه شده، از نظرات تنی چند از کارشناسان و استاتید برنامه‌ریزی روستایی، علوم ترویج و آموزش کشاورزی و توسعه روستایی استفاده شده است. و پایایی آن با بهره‌گیری از فرمول کرونباخ-آلفا (80/0<α) ونرم افزار SPSS محاسبه گردید. نتایج عمده این مطالعات نشان داد به جز مولفه‌های تعاون اجتماعی و تضاد اجتماعی بین تمامی مولفه‌های سرمایه اجتماعی با توانمندسازی زنان روستایی شهرستان مشگین شهر رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. علاوه بر این، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چند متغیره در مورد توانمندسازی زنان روستایی نشان داد که متغیرهای مستقل مشارکت اجتماعی، میزان آگاهی، اعتماد به نهادها، میزان اطلاعات با خارج از اجتماع، اعتماد بین شخصی، اعتماد به غریبه‌ها، روابط رسمی و میزان تعامل با اعضای اجتماع قادرند 93/0 درصد از تغییرات در متغیر وابسته یعنی توانمندسازی زنان روستایی را تبیین کنند.